İsmail Hakkı Hayyam

  Kur’ân-ı Kerim’e göre ise Ad Kavmi şu şekilde kibirli bir kavim aktarılmıştır: “Anılan Âd kavmi, yeryüzünde haksız yere büyüklük tasladılar  ve "bizden daha güçlü kim var?" dediler. ÂD Kur’ân-ı Kerîm’de adı geçen eski bir Arap kavmi. Hz. Nûh’tan sonra yaşamış olan bu kavme, peygamber olarak Hz. Hûd gönderilmiştir. Âd kavmi, Hûd’u yalanlayıp onun getirdiği dini inkâr ettiği için şiddetli bir rüzgârla cezalandırılmıştır (bk. Fussılet 41/16; el-Kamer 54/19; el-Hâkka 69/6). Âd, Nûh’un torunlarından Avs’ın oğludur. Avs’ın babası İrem, onun babası Hz. Nûh’un oğlu Sâm’dır. Tarihçiler ve müfessirler, Âd kavmini Âd-ı ûlâ ve Âd-ı uhrâ olmak üzere iki kısma ayırırlar. Hz. Hûd’un peygamber olarak gönderildiği kavim Âd-ı ûlâ’dır. Necm sûresinin ellinci âyetinde, “Allah daha önce gelen Âd’ı helâk etti” denilmektedir. Bu sebeple müfessirler, Âd ve Hz. Hûd ile ilgili olarak Kur’an’da zikredilen müşterek olayların hepsinin birinci Âd kavmiyle ilgili bulunduğunda hemfikirdirler. Âd-ı ûlâ’nın

  CUMHURİYET DÖNEMİ  HAZIRLAYAN : GÖNÜL KARAARSLAN ÖN SÖZ İslamiyet’in kabulünden sonra Türk Edebiyatı iki koldan ilerlemiştir. Bunlar Halk Edebiyatı ve Divân Edebiyatıdır. Halk Edebiyatı, halkımızın inanç, duygu ve kültür değerlerini kendine özgü şekille ve içerikle anlatan eserlerdir. Âşık, Tasavvuf- Tekke, Anonim başlıkları altında incelenen Halk Edebiyatının en çok motif barındıranı hiç şüphesiz Âşık Edebiyatıdır. ‘Cumhuriyet Dönemi Sivas Âşıklarında Sosyal Konular Üzerine Bir Araştırma’ konulu tezimde 1923 yılı öncesinde doğan, Cumhuriyetin ilan edildiği yıllarda şiirler yazabilen pek çok âşığın şiir metinlerini inceledim. Sivas, ‘âşıklar yatağı’ olarak bilinmektedir. Hiçbir âşık diğerine benzemiyor ama hemen hemen hepsinde aynı gelenek ve törelerden geldikleri için birbirine benzeyen motifler yer almaktadır. Âşıkların geneli şiirlerini sazla çalıp çağırıyorlar. Âşık ile sazını birbirinden ayıramayız. Âşık sazına gözü gibi bakar. Veysel’in : ‘Ben ölürsem sazım sen kal